နာလန်ထနှုန်း အနှေးအမြန်

ဝယ်ယူနိုင်စွမ်းကို အခြေခံသည့် တွက်ချက်မှု အရ ကမ္ဘာ့ကုန်ထွက် ပမာဏသည် ယခုနှစ်တွင် ၄.၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုးတက်လိမ့်မည်ဟု ယခုနှစ် ဧပြီလ ၂၁ ရက်နေ့က ထုတ်ပြန်သည့် နိုင်ငံတကာ ငွေကြေးရန်ပုံငွေအဖွဲ့ (IMF)၏ အစီရင်ခံစာ တွင် ဖော်ပြထားသည်။ လွန်ခဲ့သောခြောက်လက ခန့်မှန်းခဲ့သည်ထက် ရာနှုန်းမှတ်တစ်မှတ်အပြည့် တိုးလာခြင်းဖြစ်သည်။ အခြား လေ့လာ သုံးသပ်သူများက  ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး  ကျဆင်းသည့်ကာလ မတိုင်မီ စီးပွားရေးကောင်းခဲ့သည့် နှစ်များ၏ ပျမ်းမျှ တိုးတက်မှုနှုန်း နီးပါးဖြစ်သည့် ၄.၅ ရာခိုင်နှုန်း အထိပင် ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းကြသဖြင့် ပိုပြီးအားရဖွယ်ကောင်းနေသည်။ပြီးခဲ့သည့် ဘဏ္ဍာ ရေး အကျပ်အတည်း၏ အတိုင်းအဆနှင့်စာလျှင် ပြန်လည် နာလန်ထလာသည့်နှုန်းမှာ အံ့လောက် ဖွယ် မြန်ဆန်နေပါ သည်။ တစ်ကမ္ဘာလုံး စီးပွားရေး တွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု အရှိန်မြင့်လာပြီး၊ စားသုံးသူ ဝယ်ယူသုံးစွဲနိုင် စွမ်းလည်း  အားကောင်းလျက်ရှိ သဖြင့် ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး နာလန်ထူလာသည်မှာ စိတ်ချရသည့် အနေအထားသို့ ရောက်လာပြီဟုပင် ဆိုကြပါသည်။   ယင်းသို့ အကောင်းဘက်သို့ ရှုမြင်မျှော် မှန်းနေကြသည်ကို  ဆန်းစစ်ကြည့်သင့်ပါသည်။ ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးကျဆင်းမှုသည် ဘဏ္ဍာရေးအကျပ် အတည်းကြောင့် အခြေအနေ ပိုဆိုးသွား ရခြင်းဖြစ် သည်။ သို့ကြောင့်ပင် ယခု ဘဏ္ဍာရေးဈေးကွက် ကျန်းမာသန်စွမ်းလာခြင်းကြောင့်  စီးပွားရေး နာလန်ထူရာတွင် ပိုမိုမြန်ဆန်အောင်အထောက် အကူပြုခဲ့သည်ဟု  ဆိုနိုင်သည်။ ရပိုင်ခွင့်များ (Assets) ၏ ဈေးနှုန်း မြင့်တက်လာခြင်းကြောင့် စားသုံးသူ ဝယ်ယူစားသုံးမှုကို အထောက်အကူဖြစ် စေပြီး ကော်ပိုရေးရှင်းများက ထုတ်ရောင်းသည့် ငွေချေးဘွန်းစာချုပ် ဝယ်ဈေး-ရောင်းဈေး ခြားနား မှု (Corporate bond spreads) နည်းလာ သဖြင့် ကုမ္ပဏီများအနေဖြင့် ချေးငွေအပေါ် ပေးရ သည့် အတိုးနှုန်းလည်း သက်သာခဲ့သည်။  စီးပွား ရေး နာလန်ထူလာခြင်းကြောင့် အပြန်အလှန်အား ဖြင့် ဘဏ္ဍာရေးနစ်နာဆုံးရှုံးမှုများကို သက်သာရာ ရစေခဲ့သည်။သို့သော်လည်း သမိုင်းစဉ်လာအရ စီးပွား ရေးကျဆင်းမှု နက်ရှိုင်းသည်နှင့်အမျှ ပြန်လည် နာလန်ထူရာတွင်လည်း ပိုမိုမြန်ဆန်အားကောင်းခဲ့ သည့်ဖြစ်စဉ်များကို တွေ့နိုင်သည်။ ယခုတစ်ကြိမ် မှာတော့  ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး ကျဆင်းမှုဒဏ်ကို အနည်းဆုံးခံခဲ့ကြရသည့်  စီးပွားထွန်းသစ်စနိုင်ငံ များတွင် အမြန်ဆုံး နာလန်ထူလာကြပြီး၊ စီးပွား ရေး ကျဆင်းမှုဒဏ် အများဆုံးခံခဲ့ကြသည့် နိုင်ငံ များမှာ နာလန်ထူလာရာတွင် အားပျော့ နှေးကွေး လျက်ရှိသည်။ စီးပွားထွန်းသစ်စနိုင်ငံများဖြစ်ကြ သည့် တရုတ်နိုင်ငံ၏ ဖွံ့ဖြိုးမှုနှုန်းသည် ဆယ် ဂဏန်းနှင့်ပြ နေပြီး၊ အိန္ဒိယ၏ ယခုနှစ် အတွက် ဂျီဒီပီတိုးတက်နှုန်းကို ၉ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ရှိလိမ့် မည်ဟု IMF က ခန့်မှန်းထားသည်။ အလားတူပင် ဘရာဇီးနိုင်ငံ၏ ဖွံ့ဖြိုးမှုနှုန်းသည် ၂၅ နှစ် အတွင်း အမြန်ဆုံးနှုန်းဖြစ်သည့်  ၇ ရာခိုင်နှုန်းသို့ ရောက် လိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းကြသည်။ တစ်ဖက်တွင် ယူရို ငွေကြေးနယ်ပယ်တွင်ပါဝင်သည့် နိုင်ငံများ၏ ယခု နှစ် ကုန်ထွက်တိုးတက်မှုနှုန်းသည် တစ်ရာခိုင်နှုန်း သာ ရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ ဗြိတိန်နိုင်ငံက ၁.၃ ရာခိုင်နှုန်း နှင့် အမေရိကန်နိုင်ငံတွင် ၃ရာခိုင်နှုန်းကျော် ရှိနိုင် သည်ဟု IMF ၏ အစီရင်ခံစာတွင် ခန့်မှန်းထား သည်။တိုတက်မှုနှုန်း မညီမျှနိုင်ကြခြင်းမှာ ဘဏ္ဍာ ရေး အကျပ်အတည်း၏ ကြီးမားပြင်းထန်သော ရိုက်ခတ်မှုဒဏ်ကြောင့်   ချမ်းသာနိုင်ငံများတွင် နာလန်ထ နှေးကွေးရခြင်းဖြစ်သည်။  ဥရောပနှင့် အမေရိကတို့အကြား  ဖွံ့ဖြိုးမှု ကွာဟနေခြင်းမှာ ဘဏ္ဍာရေးဖွဲ့တည်ပုံ (Financial Structure) အပေါ် အဓိကမူတည်လျက်ရှိသည်။ ဥရောပနိုင်ငံ များသည် ဘဏ်များအပေါ် ပိုမိုအမှီပြုထားကြပြီး၊ နိုင်ငံစီးပွားရေး ပြင်လွယ်ပြောင်းလွယ် ဖြစ်မှုသည် လည်း ဘဏ်များအပေါ် တည်မှီနေသည်။ ထို့ ကြောင့်ပင် အမေရိကတွင် ကုန်ထုတ်လုပ်မှု တိုး တက်လာသော်လည်း ဥရောပတွင် ကျဆင်းနေ ခြင်းဖြစ်သည်။  နောက်တစ်ချက်မှာ စီးပွားရေး တွန်းအားပေး ပေါ်လစီအပေါ် ရှုမြင်ကြပုံ မတူကြ သလို တွန်းအားပေးအစီအစဉ် အကောင်အထည် ဖော်ရာတွင်လည်း ထိရောက်မှုချင်း ကွဲပြားလျက် ရှိသည်။စီးပွားထွန်းသစ်စ နိုင်ငံကြီးများတွင် ေ<ကးမြီ တာဝန် ပေါ့ပါးကြသဖြင့် စီးပွားရေးတွန်းအားပေး မှုကို  အင်တိုက်အားတိုက်  ထိရောက်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ အမေရိကတွင် ဖက် ဒရယ်ရီဇာ့ဗ်(ဗဟိုဘဏ်)က စီးပွားရေး တွန်းအား ပေးရန်ပုံငွေကို ပုံအောသုံးစွဲခဲ့ပြီး ဒေါ်လာငွေကြေး သည်လည်း သီးသန့်ငွေကြေး အဆင့်အတန်းတွင် ရှိနေသဖြင့် ဘဏ္ဍာရေးအရ လုပ်သာ ကိုင်သာ အခွင့်အရေး ပိုရလျက်ရှိသည်။ ဥရောပနိုင်ငံများ တွင်မူ  တစ်နိုင်ငံချင်း အလိုက် သီးခြားငွေကြေး ပေါ်လစီ မရှိကြသည့်ပြင်၊ ေ<ကးမြီ ပမာဏလည်း များပြားနေသဖြင့် တိုင်းပြည်စီးပွားရေး ချည့်နဲ့နေ သည့်တိုင် ဘဏ္ဍာရေးအရ အထောက်အကူပြုရန် မတတ်နိုင်ကြ ပေ။စိုးရိမ်စရာရှိနေသည်မှာ ဥရောပတွင် ထုတ် လုပ်မှု နှေးကွေးလာပြီး၊ အစိုးရ ေ<ကးမြီအတွက် စိုးရိမ်မှုကြောင့် ဘဏ္ဍာရေးပေါ်လစီ တင်းကျပ်မှု များ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ထွန်းသစ်စနိုင်ငံကြီး များတွင်မူ ငွေဖောင်းပွနှုန်းမြင့်တက်လာပြီး၊ ရပိုင်ခွင့် ဈေးနှုန်း ပူဖောင်းများ (Asset bubbles) ဖြစ် ပေါ်လာနိုင်သည်။  ကမ္ဘာ့စီးပွားရေး နာလန်ထူရာ တွင် အနှေးအမြန် မတူကြခြင်းသည် ကမ္ဘာ့စီးပွား ရေး တည်ငြိမ်မှုအတွက်  စိုးရိမ်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ချမ်းသာနိုင်ငံများတွင် ဘဏ္ဍာရေးပေါ်လစီ ပိုမို တင်းကျပ်လာပြီး၊ အတိုးနှုန်းများလည်း ကာလကြာ ရှည်စွာ နိမ့်ကျနေမည်ဆိုပါလျှင် ထွန်းသစ်စနိုင်ငံ များသို့ အရင်းအနှီးများ ပြောင်းရွှေ့သွားနိုင်သည်။ ယင်းပြောင်းရွှေ့မှုသည်  ထွန်းသစ်စနိုင်ငံများတွင် စီးပွားရေးအပူလွန်မည့် အန္တရာယ်ကြုံတွေ့လာရ နိုင်သည်။ ယင်းအစွန်းနှစ်ဖက်ကို ကြိုတင်ကာကွယ် ရန် နှစ်ဖက်စလုံးမှ ပေါ်လစီ ချမှတ်သူများက ပိုမိုကြိုးပမ်းရန် လိုအပ်ပါလိမ့်မည်ဟု ဆိုပါသည်။Ref: The Economistဦးဟန်ထွန်း(အခွန်)