နိုင်ငံတကာစီးပွားရေး

ပြန်လည်နာလန်ထူမှုများ    မညီမျှသည့် အခြေအနေတွင်  ကြုံတွေ့ရပြီး ဘဏ္ဍာရေးအခြေ အနေများ တင်းကျပ်လာသောကြောင့် ထိုင်းနိုင်ငံ ၏ မူဝါဒအတိုးနှုန်းသည် လုံလောက်သောအဆင့် တွင် ရှိနေသည်ဟု ထိုင်းဘဏ်၏ အောက်တိုဘာ ၁၆ ရက်တွင်ကျင်းပခဲ့သည်။ ငွေကြေးမူဝါဒ အစည်း အဝေးမှတ်တမ်းများတွင် ဖော်ပြခဲ့သည်။ အစည်း အဝေးတွင် ငွေရေးကြေးရေးမူဝါဒ ကော်မတီသည် တစ်ရက်တာ ဝယ်ယူမှုနှုန်းကို ၂၅ မှတ်မှ ၂ ဒသမ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းသို့ လျှော့ချရန်  မဲခွဲ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ရာ ၂၀၂၀ ခုနှစ် နောက်ပိုင်း ပထမဆုံး လျော့ကျသွားခဲ့ သည်။ 

အဓိကဈေးကွက်များထံမှ ဝယ်လိုအားနှင့် ဘတ်ငွေ တန်ဖိုး အားပျော့မှုတို့ ကျေးဇူးကြောင့် ထိုင်းနိုင်ငံသည် ယခု နှစ်တွင် မူလခန့်မှန်းထားသည့် ဆန်တန် ၇ဒသမ၅ သန်းကို ကျော်လွန်၍ ဆန်တန်ချိန် ၈ဒသမ၂ သန်းကို ပြည်ပသို့တင်ပို့ နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ရကြောင်း ထိုင်းနိုင်ငံ စီးပွားကူးသန်း ဝန်ကြီးဌာနအဆိုအရ သိရသည်။ ထိုင်းနိုင်ငံ ပြည်ပကုန်သွယ် ရေးဦးစီးဌာန၏ ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ်Ronnarong Phoolpipet  က ယခုနှစ်၏ ပထမနှစ်ဝက်တွင် ဆန်တန်ချိန် ၅ ဒသမ ဝ၈ သန်း တင်ပို့ခဲ့ရာမှ ဘတ် ၁၁၇ ဒသမ၈ ဘီလီယံရရှိခဲ့ပြီး လွန်ခဲ့ သည့်နှစ် တူညီသည့်ကာလကထက် ၂၅ ဒသမ ၁ ရာခိုင်နှုန်း အသီးသီး မြင့်တက်ခဲ့ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ ဆန်တင်

ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံသည် Costa Rica ပြီးလျှင် ကမ္ဘာ့ဒုတိယအများဆုံး နာနတ်သီးတင်ပို့သည့် နိုင်ငံအဖြစ် ရပ်တည်နေပြီး ၂၀၂၃ ခုနှစ်တွင် တရုတ်နိုင်ငံမှ  ဝယ်လိုအားမြင့်တက်လာမှုကြောင့် ပမာဏ ၂ ရာခိုင်နှုန်း မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ဖိလစ်ပိုင်သည် ၂၀၂၃ ခုနှစ်တွင် နာနတ်သီးမက်ထရစ် တန်ချိန် ၆၀ဝ၀ဝ၀ ခန့်တင်ပို့ခဲ့ပြီး ယခင်နှစ်ပမာဏကထက် ၂ ဒသမ ၇ ရာခိုင်နှုန်း ပိုများလာကြောင်း ကုလသမဂ္ဂစားနပ်ရိက္ခာနှင့် စိုက်ပျိုးရေးအဖွဲ့မှပြောကြားခဲ့သည်။

အင်ဒိုနီးရှားနှင့် ဖိလစ်ပိုင်တို့ အပါအဝင် အဓိကဈေး ကွက်များမှ ဆန်ဝယ်လိုအား မြင့်တက်လာခြင်း၊ ပြည်တွင်း ဆန်စပါးစိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်မှု မြင့်မားဖွယ်ရှိပြီး ဘတ်ငွေတန်ဖိုး ကျဆင်းလျက်ရှိခြင်း စသည့် အခြေအနေများအရ ထိုင်းနိုင်ငံ ၏ ယခုနှစ်ဆန်တင်ပို့မှုမှာ ယခင်ခန့်မှန်းထားသည့် တန်ချိန် ၇ ဒသမ ၅ သန်းကို ကျော်လွန်လျက် တန်ချိန် ၈ ဒသမ၂ သန်း အထိ တင်ပို့နိုင်ဖွယ်ရှိမည်ဟု ထိုင်းကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဝန်ကြီးဌာနက ဇူလိုင် ၃၀ ရက်တွင် ပြောကြားခဲ့သည်။

ကမ္ဘာပေါ်တွင် လူသားများ အသက်ရှင် နေထိုင်စားသောက်ရန်အတွက် စိုက်ပျိုးရေးနှင့် မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းကဏ္ဍမှာ မရှိမဖြစ် လိုအပ် သည်။ ထို့ကြောင့် စိုက်ပျိုးရေးနှင့်  မွေးမြူရေး စီးပွားရေးကဏ္ဍသည် အရေးပါသည့်အတွက် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ  နိုင်ငံတိုင်းသည် စိုက်ပျိုးရေးနှင့် မွေးမြူရေးကဏ္ဍ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ပြီး ပြည်တွင်း စားသုံးမှု  ဖူလုံစေရန်အတွက်နှင့် နိုင်ငံတော် ဘဏ္ဍာငွေရရှိစေရန်အတွက် အစဉ် ဦးစားပေး ဆောင်ရွက်လျက်ရှိကြသည်။