အိန္ဒိယအစိုးရက လျော့လျော့ပေါ့ပေါ့သတ် မှတ်ထားသည့် စံနှုန်းများဖြင့် အကဲဖြတ်သည့်တိုင် မရှိ  ဆင်းရဲသားများသို့ ငွေကြေးဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ပစ္စည်းဖြင့် အထောက်အပံ့ပေးသည့် အစီအစဉ် များ (Benefits in kind)မှာ လေလွင့်ဆုံးရှုံးမှုနှင့် အချည်းနှီးဖြစ်မှုများကြောင့် မျက်နှာပျက်စရာ ဖြစ် နေသည်။ စားနပ်ရိက္ခာခွဲတမ်းထဲမှ ငါးပုံနှစ်ပုံသည် ဗျူရိုကရက် ဝန်ထမ်းများ၊ ခွဲတမ်းရိက္ခာရောင်းချ ပေးသည့် ဆိုင်ပိုင်ရှင်များ၊ ဖြန့်ချိရေး ကိုယ်စား လှယ်များ စသည့် ဝိသမသမားများ၏အိတ်ကပ်ထဲ ရောက်ကုန်သည်။ ချက်ပြုတ်ရန် ထုတ်ပေးသည့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ဘူးပေါင်း သန်း ၁၄၀ ခန့်သည် အကူအညီမလိုအပ်ဘဲ ရနေသူများနှင့် မှောင်ခိုကုန် သည်များ လုပ်ကြံဖန်တီးထားသည့် အကူအညီ လက်ခံရယူသူအတုများ (Ghost recipients)  ထံမှ နှစ်စဉ်ထွက်နေသည် ဟုဆိုသည်။ မော်တော် ယာဉ်မောင်းသူများနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများက ဈေးချိုချိုဖြင့် ဝယ်ယူရရှိနိုင်သော ဒီဇယ်ဆီကို ဖောဖောသီသီ သုံးနေကြသည်။ ဒီဇယ်ဈေးချိုရန် အတွက် အစိုးရက ဒေါ်လာသန်းပေါင်း ၂၇၀၀ ခန့် စိုက်ထုတ်ပြီး အထောက်အပံ့ပေးထားရသည်။

လာမယ့်ဆယ်စုနှစ်မှာ LEDs မီးလုံးတွေနဲ့ အလင်းရောင်ပေးမယ့် နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်သုံး မီးအိမ် (Solar -Powered Lamp) တွေဟာ ကမ္ဘာ့ ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့ လူများစုကြီးအတွက် အကျိုးပြု မယ့် နည်းပညာပစ္စည်းသစ်တစ်ခု  ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ ဆိုလာမီးအိမ်တွေဟာ နေ့အချိန်မှာ နေ ရောင်ခြည်နဲ့ ဘက်ထရီ ကို အားသွင်းနိုင်ပြီး ည အချိန်မှာ မီးထွန်းနိုင်တဲ့အတွက်  စီးပွားရေးအရ တွက်ခြေကိုက်နိုင်ပါ တယ်။ ဈေးကြီးတဲ့ ရေနံဆီကို အသုံးပြုပြီး မီးထွန်းညှိ အသုံးပြုနေရတဲ့ ကမ္ဘာ အနှံ့က ဆင်းရဲတဲ့ ပြည်သူအများစုကို ကုန်ကျ စရိတ်များစွာ သက်သာသွားစေနိုင်ပါတယ်။အီကွေ တာဒေသမှာ  နေထိုင်ကြတဲ့ လူဦးရေဟာလျှပ်စစ် ဓာတ်အားလိုင်းတွေ  သွယ်တန်းနိုင်ခြင်း မရှိတဲ့ ဒေသတွေမှာ  နေထိုင်ရတဲ့အတွက် သူတို့ကိုနေ ရောင်ခြည် စွမ်းအင်နဲ့  အလင်းရောင်ပေးနိုင်ရင် သူတို့ရဲ့ဘဝဟာ တိုးတက်လာစေနိုင်ပါတယ်။ဆို လာမီးအိမ်တွေ ဟာ နေရောင်ခြည်ရရှိတဲ့ ဒေသ တိုင်းမှာသာမက လျှပ်စစ်ဓာတ်အားခ ဈေးကြီးလို့ အသုံးမပြုနိုင်တဲ့ ဆင်းရဲနွမ်းပါးသူတွေအတွက်လဲ အကျိုးပြုနိုင်ပါတယ်။

ယခင်က ပခုက္ကူမှာ ရက်ကန်းလုပ်ငန်းဆိုတာ အဓိက လုပ်ငန်းတစ်ခုပါ။ ပခုက္ကူရက်ကန်းလုပ်ငန်းကထွက်တဲ့ ပခုက္ကူဝါဒ စောင်၊ ချင်းပုလဲစောင်နဲ့ မုဒုံစောင်ဆိုတာတွေဟာ နာမည်ကြီးပါ။ နေရာဒေသစုံက တည်းခိုခန်းတွေနဲ့ ရုပ်ရှင်၊ ဗွီဒီယိုဇာတ်ကားစတာ တွေမှာ မပါမပြီးအသုံးပြုခဲ့ကြတာပါ။ ဝင်းမြန်မာရက်ကန်းလုပ်ငန်း က ထုတ်တဲ့ စားပွဲခင်း၊ လက်သုတ်ပုဝါဆိုတာတွေဟာ အိမ်သုံးဖို့၊ လက်ဆောင်ပေးဖို့ အကောင်းဆုံးဒေသထွက်ကုန်တွေ ပါ။ နိုင်ငံ ခြားသားတွေဆိုရင် ချည်သားစစ်စစ်နဲ့ ရက်လုပ်ထားတဲ့ ပစ္စည်း တွေဆိုပြီး နွေမှာအေး၊ မိုးမှာနွေး၊ ဆောင်းမှာ လုံခြုံလို့ဆိုပြီး မက် မက်မောမောဝယ်ခဲ့ကြတဲ့ ပစ္စည်းတွေပါ။ ဈေးကွက်တစ်ခုအနေနဲ့ တန်းဝင်ပစ္စည်းအဖြစ် ရပ်တည်ခဲ့တာပါ။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း တရုတ်စောင်တွေဟာ ဈေးပေါပေါနဲ့ လှပစွာထုပ်ပိုး၊ ပစ္စည်း ကောင်းကောင်းနဲ့ ဈေးကွက်ကို ဖောက်ထွင်းဝင်ရောက်လာတော့ ပခုက္ကူစောင်ဈေးကွက်ပျက်လို့ ရက်ကန်းလုပ်ငန်းများ ရပ်တန့် သွားသလောက် နီးပါးဖြစ်သွားပါတယ်။ တစ်ဦးစ၊ နှစ်ဦးစ လောက်သာ ခိုင်ခိုင်မာမာရပ်တည်ပြီး ဆက်လက်လုပ်ကိုင်နေတာ ကို တွေ့ရပါတယ်။ တော်တော်များများဟာ မိမိတို့မှာရှိတဲ့ ရက် ကန်းစင်တွေကိုဖြုတ်လို့ ရေနံချေးသုတ်ကာ သိမ်းထားကြရတဲ့ အဖြစ်ကို ရောက်နေကြတာကြာပါပြီ။ ယခုတလော ပခုက္ကူမြို့ ပေါ်နဲ့ နယ်ထဲက ရက်ကန်းစင်တွေကို တစ်စင် ၂၀၀၀၀ ကျပ်နှုန်းနဲ့ ဝယ်ယူနေတာတွေ့ရပါတယ်။ ဖြုတ်သိမ်းထားတဲ့ ရက်ကန်းစင် တွေကို ကားတွေနဲ့လိုက်ဝယ် စုစည်းနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ လေ့ လာ စုံစမ်းကြည့်တော့ ဖြုတ်သိမ်းထားတဲ့ ရက်ကန်းစင်တွေကို ဝယ်ပြီး ရွှေဘိုနားက ဆိပ်ခွန်ရွာကို ပို့နေတာလို့ သိရပါတယ်။ ၆ ဘီးကားတစ်စီးရင် အဆန့်တင်ပြီး တစ်ခေါက်ကို ၄၅၀၀၀၀ ကျပ်နှုန်းဖြင့် ၅ ခေါက်ပို့ပြီးပြီလို့ သိရပါတယ်။ ရွှေဘိုဆိပ်ခွန်မှာ ဘာဆက်လုပ်မှာလဲ။ ဘာပဲပြောပြော ပခုက္ကူရက်ကန်းလုပ်ငန်း ဟာ အနိစ္စသဘောလို့ ပြောရပြီဖြစ်ပါတယ်။ ဖြစ်စဉ်တစ်ခု အကြောင်းတရားကို ပြန်လည်သုံးသပ်ကြည့်ရင် ဖြစ်ပျက် သဘော ဆိုရပေမဲ့ ကိုယ့်ကျတောပျက်တယ်။ သူ့ကျတော့ဖြစ်လာပါတယ်။ အကြောင်းရင်းကိုပြန်ကြည့်ရင် ပခုက္ကူကထွက်တဲ့ ဝါဒစောင်၊ ချင်းပုလဲစောင်၊ မုဒုံစောင်ဆိုတာတွေကို ဝါဂွမ်း၊ ချည်မျှင်ကနေ ဆေးဆိုးရက်လုပ်တယ်။ ကိုယ့်ဈေးကွက်ကို ဖောက်ထွင်းဝင်ရောက် လာတဲ့ တရုတ်စောင်၊ သူလည်းဘဲ ဝါဂွမ်းချည်မျှင်ကနေ ထုတ် ကြတာပါပဲ။ ကိုယ့်ဈေးကွက်ပျက်လောက်အောင် သူဘာပါနေ သလဲ၊ ကိုယ်ဘာလိုနေသလဲ၊ နည်းပညာလား၊ စက်ကိရိယာလား၊ လေ့လာဆန်းစစ်ရှာဖွေဖို့ လိုနေပြီဖြစ်ပါတယ်။ မကြာသော ကာလတစ်ခုမှာ အာဆီယံလွတ်လပ်သော ရောင်းဝယ်မှုဧရိယာ တစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာတော့မှာပါ။ ရင်းနှီးပွင့်လင်းလွတ်လပ်စွာ ရောင်းကြ၊ ဝယ်ကြ၊ တင်သွင်းကြ၊ တင်ပို့ကြပြီဆိုရင် ကိုယ့်ပစ္စည်း ကညံ့လို့၊ သူ့ပစ္စည်းကသာရင် ပစ္စည်းချင်းတူလို့၊ ကိုယ့်ပစ္စည်းဈေး က ပိုကြီးနေရင် အရည်အသွေးဆိုတာတွေယှဉ်လာရင် ယှဉ် လည်းယှဉ်ရ၊ ပြိုင်လည်းပြိုင်ကြရတော့မှာပါ။ ပခုက္ကူရက်ကန်း လုပ်ငန်း တစ်ခုရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကိုနမူနာထားပြီး၊ အခြားအခြား သောလုပ်ငန်းများကိုပါ မိမိတို့အနေနဲ့ ဘာတွေကြိုတင် ပြင်ဆင် ကြရမလဲဆိုတာကို စဉ်းစားကြရတော့မှာဖြစ်ကြောင်းပါ။ မြင့်ဦး-ပခုက္ကူ

စပါးသစ်ပေါ်ကာနီးတာရယ်၊ ပဲခူးတိုင်း ဒေသကြီးတို့မှာ ကောက်စောစတင်ထွက် ပေါ်နေပြီဖြစ်လို့ အညာရဲ့ စပါးဈေးလဲ ကျရိပ် သန်းလာပါပြီ။ မတ္တရာနယ်မှာ မနောသုခ စပါးဈေးက ၄၀၀၀၀၀ ကျပ်အောက်ကို စတင် ဆင်းလာနေပါပြီ။ မိုးစပါးဈေးပါ။ နွေစပါးက ၃၅၀၀၀၀ ကျပ်က ၃၈၀၀၀၀ ကျပ်အောက်ပဲရှိ ပါတယ်။ လက်ရှိ စိုက်နေတဲ့ မိုးစပါးတွေရဲ့ အမျိုးအစားကိုကြည့်ရင် မတ္တရာတစ်နယ်လုံး မှာ ရွှေသွယ်ရင်စပါးကို ၆၀ ရာခိုင်နှုန်းလောက် စိုက်ထားတာတွေ့ရတယ်။ မဂျမ်းတောတို့၊ မနောသုခတို့ စိုက်ဧကရဲ့အထက်ကို ရောက် သွားတာပါ။ တောင်သူတွေရဲ့ ရည်မှန်းချက်က တရုတ်ဘက်ကို ရောင်းမဲ့သူအတွက် ရည်ရွယ် တာ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။  မန္တလေးဈေးကွက်က ဆန်ဈေး အတက်အကျကို အဓိက လွှမ်းမိုး ထားတာက တရုတ်ဘက်က ဈေးကွက်အခြေ အနေပါပဲ။ ယခုလတ်တလော တရုတ်ကို တင်ပို့ နေတာမှာ တရုတ်ဘက်က  တော်တော်များများ ဖမ်းဆီးတာ ခံရပါတယ်။ မန္တလေးကုန်သည်တွေ ရဲ့အသံက " ဒီဘက်နိုင်ငံက တရားဝင် တင်ပို့နေ တာကို တရုတ်ဘက်ကလည်း တရားဝင် ဝယ်ယူ စေချင်တယ်။ အခွန်လျှော့ပေးစေချင်တယ်"၊ "ခိုး ကြောင်ခိုးဝှက် ရောင်းနေတာက မကောင်းပါဘူး" လို့ ပြောကြပါတယ်။